Brawurowa opowie¿¿ o naukowym przewrocie wszech czasów

W czasach Kopernika nic nie wskazywa¿o na to, ¿e do najwi¿kszej naukowej rewolucji dojdzie w Europie. O gwiazdach Chi¿czycy i Arabowie wiedzieli wi¿cej, ale to my jako pierwsi zrozumieli¿my, jakie jest miejsce Ziemi w kosmosie. Kto¿ mo¿e powiedzie¿, ¿e to przede wszystkim zas¿uga Keplera, Galileusza, Newtona - ale gdyby¿my zapytali tych panów o zdanie, wskazaliby na dzie¿o bardzo skromnego, genialnego uczonego, który by pracowa¿ w spokoju nad swoim odkryciem, zaszy¿ si¿ na skraju Europy.

¿ywot Kopernika rozpi¿ty mi¿dzy trzema epokami - ¿redniowieczem, renesansem i kontrreformacj¿ - to jednak nie tylko nauka. To równie¿ wielka polityka, wojny, spiski, intrygi, romanse - a w ich centrum nasz astronom (ale te¿ ekonomista, polityk, lekarz), który zachowa¿ w swoich szalonych czasach godno¿¿, zdoby¿ szacunek mo¿nych, a tak¿e mi¿o¿¿ kobiety.

Kopernik w brawurowej opowie¿ci Wojciecha Orli¿skiego, cho¿ odleg¿y w czasie, staje si¿ nam bliski jako cz¿owiek szukaj¿cy miejsca do ¿ycia i przestrzeni na realizowanie swoich pasji. Odkrywany dzi¿ na nowo zaskakuje skromno¿ci¿, pokor¿, ale te¿ uporem i s¿abo¿ciami, które mog¿y go zaprowadzi¿ - jak jednego z jego przyjació¿ - do lochów Watykanu. Jednak w ¿yciu Kopernika amor omnia vincit - mi¿o¿¿ zwyci¿¿y wszystko. Wznios¿a mi¿o¿¿ do nauki, ale te¿ jak najbardziej ziemska i ludzka mi¿o¿¿.

Aaa, i jest Polakiem, z ca¿¿ pewno¿ci¿ Kopernik jest Polakiem - z wyboru.